بدایه النحو – ادات مفاجات ٬ استئناف و قسم – جلسه ۶۰
ادات استئناف اداتی هستند که در ابتدای جمله می آیند و نشان می دهند که ابتدای جمله و یا قطع کلام سابق و شروع جمله ی جدید را نشان می دهند.
این ادات استئناف شامل حروف زیر می شود:
- الواو. اولین ادات استئناف واو می باشد. مانند: وَاتَّقُوا اللَّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللَّه- بقره ۲۸۲.
- دومین ادات استئناف الفاء است که در آیه روبرو مثال آن را مشاهده می نمایید. فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَکَاءَ فِیمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ. اعراف ۱۹۰.
- سومین مورد از موازد ادات استئناف حرف «حتّی» می باشد. مانند: حَتَّى عَفَوْا وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ. اعراف ۹۵.
- و آخرین مورد از موارد ادات استئناف «بل» می باشد. مانند: قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى – وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّ – بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاهَ الدُّنْیَا. اعلی۱۴ الی ۱۶.
نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که جمله ی استئنافیه محلی از اعراب ندارد.
ادات مفاجات:
این ادات دلالت بر وقوع ناگهانی ما بعدشان هنگام واقع شدن ما قبلشان می کند و شامل حروف زیر می شوند:
- إذ
- إذا
احکام ادات مفاجات:
- واقع می شوند بعد از «بین» و «بینما» و داخل می شوند بر جلمه ی فعلیه که فعل آن ماضی می باشد.
- داخل بر جمله اسمیه می شوند. مانند: «فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِیَ حَیَّهٌ تَسْعَ – طه ۲۰»
- گاهی رابط بین جواب با شرط می شوند. مانند: «ثُمَّ إِذَا دَعَاکُمْ دَعْوَهً مِنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ – روم ۲۵»
جزوه نموداری کتاب «الفوائد الصمدیه»
ادات زیاده:
اداتی که فقط برای تاکید در کلام آورده می شوند و هیچ معنایی را به غیر از معنای اصلی در جمله الغاء نمی کند.
این ادات عبارت است از:
باء٬ من٬ کاف٬ أنْ٬ إنْ٬ لام٬ ما٬ أل
در اینجا به بعضی از موارد استعمال «باء» اشاره می نماییم:
- مبتدا
- فاعل
- مفعول به
- خبر «لیس» و «ما» مشبهه بالفعل.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.