منطق ۲ – مشهورات – جلسه ۴۲

معانی مختلف مشهورات:

1. به معنای اعم: قضایایی که مورد قبول همه یا بیشتر مردم و یا اعتقاد عده ی کثیری از دانشمندان می باشد. مانند: کل بزرگتر از جزء.
2. به معنای اخص: قضایایی که عموم مردم به دلیل روانی٬ عواطف درونی و… قبول دارند را گویند.

در منطق هنگامی که از مشهورات نام می برند٬ منظور نوع دوم می باشد.

اقسام مشهورات:

1. واجبات القول: در این گونه قضایا٬ صدق قضیه یا حقانیت قضیه منشا شهرت آن ها می باشد. مانند:‌ اجتماع نقیضین محال است.
2. آرای محموده: به باورهای اجتماعی گفته می شود که به علت مصلحت عمومی٬ بشر به آن ها گرایش پیدا کرده است. مانند: عدل زیباست و ظلم زشت است.
3. خلقیات: قضایایی که از خلق و خوی انسان ها سرچشمه می گیرد. مانند: شجاعت نیکو است.
4. انفعالیات: باورهایی که از انفعالات نفسانی و عواطف درونی انسان نشأت می گیرد.
5. عادیات: هنگامی که قضایا از جریان عادت در زندگی بشر ناشی شوند عادیات نام گذاری می شود. مانند: ثروت فساد می آورد.
6. استقرائیات: مشاهده ی تکراری حوادث را استقرائیات می گویند.

حتما بخوانید: فیلم آموزشی منطق ۱

وهمیات:

به قضایای کاذبی که قوه ی وهم و خیال آن ها را تصدیق می کند و بوجود می آورد. مانند: مرده ترس آور است. قوه ی وهم دو نوع حکم دارد:

1. حکم در امور حسی
2. حکم در امور عقلی

این احکام همواره کاذب و غلط می باشند اما به دلیل غلبه وهم پذیرفته می شود.

حتما بخوانید:‌ فیلم آموزشی منطق ۲

مسلمات:

به قضایای که مورد قبول مخاطبین می باشد و به منظور الزام مخاطب به قول خود٬ در بحث بکار می رود.