جواهر البلاغه – ادات استفهامی – قسمت ۱۵
ادات استفهامی مانند متی٬ أین و… اداتی هستند که در جملات استفهامی به کار می روند.
فیلم آموزشی ادات استفهامی
- ما
- متی
- ایّان
- کیف
- أین
- أنی
- کم
- أیّ
اولین مورد از ادات استفهامی که در این جا مورد بحث واقع می شود٬ «متی» است.
متی به معنای «کی» و برای تعینن زمان بکار می رود. و فرقی ندارد که ماضی باشد یا مستقبل. مانند: «متی تجیء» یا «متی جئت»
«ایان» نیز برای تعیین زمان بکار می رود. اما با این تفاوت که:
- برای مستقبل بکار می رود.
- در زمان ترس و تفخیم از این ادات استفهامی استفاده می کنیم. مانند زمانی که در قرآن بحث از قیام و قیامت می شود. «أیان یوم القیامه»
«کیف» به معنای «جگونه» می باشد و برای تعیین حالت بکار می رود. مانند: «کیف تکفرون».
«این» مورد بعدی از ادات استفهام می باشد که برای پرسش از تعیین مکان بکار می رود. مانند: « این تذهبون»
«انَی» که دارای معانی متعددی می باشد. مانند:
- گاهی در معنای «کیف» به کار می رود. مانند: أنی یحیی هذه الله بعد موتها.
- در مواقعی به معنای «من أین» استفاده می شود. مانند: یا مریم أنی لک هذا.
- به معنای «متی» نیز کاربرد دارد. مانند: «زرنی أنی شئت»
«کم استفهامیه» برای پرسش از عدد مبهم استفاده می کنیم.
«ایّ استفهامیه» برای پرسش از تمییز یکی از مشارکین در امری که یکی از دو مشارکین را فرا گرفته است بکار می رود.
نکنته ای که در «ایّ» وجود دارد این است که «ایّ» به معانی زیادی بکار می رود که بستگی به مابعدش دارد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.