جواهر البلاغه – فصاحت و بلاغت – جلسه ۱
فصاحت و بلاغت در کلمه و کلام به سه صورت بیان می شود:
- به لحاظ لغوی
- به لحاظ اصطلاحی
- به لحاظ استعمال
فیلم آموزشی فصاحت و بلاغت
در ابتدای امر با مفاهیم فصاحت و بلاغت آشنا می سازیم. فصاحت در معنای لغوی آن «آشکار شدن» می باشد و در اصطلاح عبارت است از الفاظ روشنی که زود به ذهن می آنید و بخاطر زیباییش در بین نویسندگان وشعرا کاربرد دارد.
بلاغت نیز در لغت به معنای «رسیدن» می باشد و در اصطلاح شامل دو بخش می باشد:
- بلاغت کلام: یعنی کسی که عباراتش فصیح باشد و کلامش با مقتضای حال تطابق داشته باشد.
- بلاغت متکلم
پس از معرفی فصاحت و بلاغت به بحث این جلسه که «فصاحت» می باشد می پردازیم.
فصاحت در استعمال به ۳ دسته تقسیم می شود:
- فصاحت کلمه
- فصاحت کلام
- فصاحت متکلم
کلمه چه زمانی فصیح است؟
- ۱- کلمه نباید تنافر حروف داشته باشد. تنافر حروف حالتی است که در آن کلمه به سختی ادا خواهد شد و شنیدن آن کلمه نیز به سختی خواهد بود. مانند کلمه ی «هعخع» که تلفظش سخت خواهد بود. نزدیک بودن مخارج حروف به یکدیگر یکی از عوامل تنافر حروف می باشد.
- ۲- در استعمال نا مأنوس بکار نرود. یعنی استفاده کردن از کلماتی که در بین عموم مردم زیاد استعمال نمی شود.
- ۳- با قواعد صرفی ساخته شده باشد. یعنی اینکه کلمه شاذ نباشد.
- ۴- آزار دهنده و گوش خراش نباشد.
اگر کلمه ای این ۴ شرط را داشته باشد می گوییم که آن کلمه «فصیح» است که اکثر قریب به اتفاق کلمه هایی که در ادبیات عرب با آن مواجه می شویم فصیح می باشد و اگر این موارد را نداشت٬ کلمه فصیح نمی باشد.
در جلسات بعد ببیشتر با فصاحت و بلاغت کلام و متکلم آشنا خواهید شد.
حوزه مجزی مهندس طلبه 
سلام
این ها رو نمیشه دانلود کرد؟
منطق ها هم همین طورن