فایل صوتی ضمان (لمعه)

در جامعه ما، یکی از نیازهای اساسی ما، انعقاد قرار دادهای مختلف است.قانون گذار جامعه هم برای جلوگیری از هرج و مرج و برقراری نظم و امنیت، قوانینی برای صیانت و حفظ این عقود وضع کرده است.یکی از این عقود، عقد ضمان است که بنابر قراردادی بین بدهکار و شخص ضامن، ضامن( شخص ثالث) متعهد می شود تا بدهی بدهکار را بپردازد.
در کتاب لمعه هم درباره این عقد مطالبی بیان شد که ما هم فایل های صوتی بخش ضمان استاد سید حسین هاشمیان را برای دانلود و استفاده شما مخاطب عزیز قرار داده ایم.

فایل صوتی باب ضمان لمعه

نام فایلدانلود فایل
فایل زیپ شده تمام صوت های باب ضمان لمعه استاد هاشمیاندانلود فایل
صوت های ضمان به صورت تفکیک شده درس به درسدانلود فایل

باب ضمان در لمعه

مصنف در ابتدای بحث مراد از ضمان و تعریف آن را روشن می کند و شرایط ضامن را برای ضمانت بیان می کند و می فرماید که ضمان نیاز به ایجاب و قبول دارد و ضمان را به حال و موجل تقسیم بندی می کند.
در ادامه شهید ثانی می فرماید که مال مضمون باید چه خصوصیاتی داشته باشد و اگر طلبکار منکر دریافت طلب خود شود باید چه کرد. و با این بیانات بحث ضمان را خاتمه می دهد

سرفصل های باب ضمان در لمعه

  • ما المراد من الضمان
  • شرائط الضامن
  • و لابد من الایجاب و القبول مخصوصین
  • و یشترط فی الضامن الملاءه
  • و یجوز الضمان حالا، و موجلا، عن حال و موجل
  • و المال المضمون، ما جاز اخذ الرهن علیه
  • و لو انکر المستحق القبض فشهد علیه الغریم قبل


معنی ضمان

ضمان در لغت

ضمان از ریشه (ضَمِنَ) گرفته شده است و در لغت به معنای برعهده گرفتن و کفالت و تعهد آمده است.

ضمان در اصطلاح و شرع

در اصطلاح فقها به معنی بر عهده گرفتن پرداخت دین بدهکار به طلبکار است که نفر سوم(ضامن) متعهد می شود که در صورت عدم پرداخت بدهی توسط بدهکار، او طلب طلبکار را پرداخت کند.

ارکان ضمان

عقد ضمان دارای چهار رکن است که عبارتند از:

  1. ضامن: به کسی که متعهد می شود تا بدهی را پرداخت کند گویند.
  2. مضمون عنه: کسی که ضامن ضمانت او را کرده است (بدهکار)گویند.
  3. مضمون له: کسی که ضامن ضمانت بدهکار را برای او کرده است(طلبکار) را گویند.
  4. مضمون به: مال تعهد شده یا همان دین را گویند.
  5. صیغه: که توسط آن عقد ضمان با آن منعقد می شود.

شرایط ارکان عقد

ارکان عقد برای صحت، باید شرایطی را دارا باشند که بدین شرح می باشند:

  • شرایط ضامن و مضمون  عنه عبارتند از: بلوغ، عقل، اختیار، عدم حجر
  • شرایط مضمون به: دین و بدهی باید مال ثابت در ذمه باشد یعنی مالیت داشته باشد لذا چیزهایی که مالیت ندارند مثل شراب و خوک، نمی توانند مضمون به قرار بگیرند.

شرایط صحت ضمانت

شرایطی که باعث می شود یک عقد ضمانت صحیح شود عبارتند از:

  1. ضمانت باید منجز و قطعی باشد و معلق بر شرطی نباشد.مثلا بگوید اگر فردا هوا بارانی باشد من ضامن تو هستم، صحیح نیست
  2. دین و بدهی مشخص باشد.لذا ضمانت کردن چیز نامعین مثل اینکه بگوید یکی از دو دین شما را ضمانت می کنم که صحیح نیست
  3. ضامن نباید به مضمون عنه ( بدهکار) بدهکار نباشد.چون در این صورت در واقع بدهکار دارد بدهی خویش را به ضامن حواله می دهد. وضمانتی اتفاق نمی افتد.
  4. بعضی از فقها معنقدند که بدهکار باید راضی باشد تا ضامن ضمانت او را بر عهده بگیرد و گرنه ضمانت باطل است.اما اکثر فقها می گویند که  این شرط لازم نیست

شرایط صیغه ضمان

ضمان از عقود لازم است و باید طبق قانون صیغه عقود، شرایطی داشته باشد.
مثلا در ایجاب و قبول آن باید اینگونه باشد که از الفاظ در آن استفاده شود نه افعال.یا باید عربی ماضی صریح باشد.

ضمان عقدی

در ضمان عقدی، دین از عهده ی بدهکار به ذمه ی ضامن منتقل می شود و چون نیاز به ایجاب و قبول دارد به آن ضمان عقدی می گویند.
این عقد بین ضامن و طلبکار برقرار می شود و بدهکار نقشی در این میان ندارد و حتی رضایت او هم مهم نیست.

شرط خیار در عقد ضمان

فقها نسبت به وجود شرط خیار در عقد ضمان اختلاف نظر دارند.
بعضی از فقها مخالف وجود خیار در عقد ضمان هستند و دلیلشان این است که وثیقه متزلزل می شود و خیار مخالف فلسفه وثاقت است.
گروهی از فقها هم آن را مجاز می دانند.

انواع ضمان

ضمان معاوضی: هر یک از دو طرف تعهد می کنند که در مقابل عین دریافتی، عوض معینی پرداخت کنند.در این نوع ضمان، مقدار و خصوصیات و جنس معین است.لذا به آن ضمان جعلی یا ضمان مسمی هم گفته می شود.

ضمان واقعی: در این نوع ضمان آن چیزی که ضمانت می شود و متعهد باید آن را پرداخت کند، همان عین واقعی است.یعنی اگر عین هنوز موجود باشد، خود عین و اگر موجود نباشد و یا تلف شده باشد باید مثل و یا قیمت آن توسط متعهد پرداخت شود.

ضمان قهری: در این نوع ضمان مهم نیست که متعهد چه قصدی کرده است، بلکه ملاک حکم قانون است و متعهد شدن به پرداخت مال در اختیار شخص نیست.

فسخ ضمان

از آنجایی که ضمان عقدی لازم است، لذا فسخ آن ممکن نیست.ولی دو طرف عقد با توافق همدیگر می توانند آن را اقاله کنند.
اما در موارد زیر به حکم قانون می توان عقد ضمان را فسخ کرد:

  1. اگر طلبکار در زمان ضمانت ضامن، نداند که ضامن می تواند مال ضمانت شده را به طلبکار برگرداند یا نه می تواند عقد را فسخ کند.
  2. در صورتی که در عقد ضمان شرط شده باشد که تا زمان خاصی، ضامن یا طلبکار بتواند عقد را فسخ کنند.
  3. در صورتی که از قواعد و شروط عقد ضمان تخلف شده باشد ضامن یا طلبکار می توانند عقد را فسخ کنند.

بعضی از احکام ضمان

  • اگر به هر دلیلی بطلان دین ثابت شود، ضمان هم باطل است.
  • در صورتی که زمان در ضمان ذکر نشده باشد و مطلق باشد به حال حمل می شود. ولی اگر قرائنی باشد بر زمان موجل، بر همان حمل می شود.
  • اگر ضمان موجل باشد و ضامن فوت کند، این ضمان تبدیل به ضمان حال می شود.
  • اگر ضمانت ضامن با اجازه بدهکار باشد، ضامن می تواند پس از پرداخت دین به بدهکار مراجعه کرده و آنچه را که پرداخت کرده را از بدهکار بگیرد و لی اگر بدون اجازه او باشد حق رجوع ندارد.
  • اگر بدهکار بدون اجازه ضامن، بدهی خود را پرداخت کند، ذمه ضامن نیز بری می شود.
2 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.