منطق ۲ – عقد الحمل – جلسه ۲۴
در این جلسه به دو مسئله عقد الحمل و عقد الوضع می پردازیم.
فیلم آموزشی عقد الحمل
در جلسه ی قبل با حمل اولی و شایع آشنا شدیم. حمل اولی و حمل شایع در دو بخش از منطق کاربرد دارد.۱) در بخش تصدیقات و ۲) در بخش تصورات.
نکته ای که در اینجا می بایست به آن اشاره نمود این است که کاربرد این دو حمل در دو بخش بالا بسیار متفاوت می باشد و برای دانستن این تفاوت بایستی به تعریف «عقد الحمل» و «عقد الوضع» اشاره نمود.
- عقد الوضع: به این معنا می باشد که ما افراد موضوع را با «وصف عنوانی» اتصاف دهیم. مثلا انسان ضاحک است. در این مثال «انسان» موضوع و «ضاحک» محمول می باشد. زید وعمرو و بکر نیز مصادیق انسان هستند. پس در اینجا زید و عمرو و بکر به وسیله ی «انسان» وصف شده است. و این وصف عقد الوضع نام دارد.
- عقد الحمل: اگر ما محمول را به موضوع اسناد دهیم در این صورت «عقد الحمل» نام دارد. برای مثال در قضیه ی «انسان ضاحک است» به اسناد محمول به موضوع(انسان) عقد الحمل گفته می شود.
حال باید این نکته را ذکر کرد که منظور از حمل اولی و حمل شایع در تصورات این است که ما به موضوع چگونه نگاه کنیم. یا از طریق «مفهوم» و یا از طریق «مصادیق». بنابراین در منطق تصورات «ملاحظه به موضوع به اعتبار مفهوم» را حمل اولی می گوییم و «ملاحظه موضوع به اعتبار مصادیق» را حمل شایع.
در منطق تصدیقات٬ مراد از حمل اولی و حمل شایع٬ نحوه ی اتحاد موضوع و محمول می باشد که اگر این دو اتحاد مفهومی داشته باشد حمل اولی نام دارد و اگر تنها اتحاد مصداقی بین موضوع و محول وجود داشه باشد حمل شایع صناعی خواهد بود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.