بدایه النحو – مجرورات – جلسه ۳۷

در ادامه ی مباحث نحوی۲ به مبحث مجرورات می رسیم که شامل دو بخش مضاف و حروف جر می باشد که بواسطه این دو عامل یک کلمه مجرور می شود.

حتما بخوانید: فیلم آموزشی بدایه النحو

مجرور به اضافه : اسمی است که یکی از حروف جر به آن اضافه شده باشد.

مجرور به حرف: اسمی است که یکی از حروف جر به آن اضافه شده باشد.

در اینجا به اولین مورد از بحث مجرورات که اضافه می باشد٬ می پردازیم.

تعریف اضافه:

نسبت تقییدیه بین یک اسم و اسم دیگر می باشد که موجب می شود اسم دوم همیشه مجرور باشد.

اضافه دارای دو رکن می باشد:

  1. مضاف: اسم مقدم را گویند که به اسم بعد اضافه می شود و مناسب با جایگاهش در کلام اعراب می پذیرد. مانند کلمه «یوم» در آیه ی روبرو: «وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ»
  2. مضافً الیه: اسمی است که مضاف به او اضافه شده است و همیشه مجرور است.

حتما بخوانید: فیلم آموزشی کتاب نحو مقدماتی

اقسام و فائده اضافه:

این نوع از مجرورات دارای دو نوع می باشد:

  • اضافه ی معنوی: این نوع اضافه در معنای کلمه مؤثر می باشد. به این صورت که اگر مضاف الیه ما معرفه باشد٬ مضاف ما کسب تعریف می کند و معرفه می شود و اگر مضاف الیه ما نکره باشد٬ مضاف کسب تخصیص می کند.
  • اضافه ی لفظیه : در این نوع اضافه تنها فایده ای که به چشم می خورد٬ تخفیف لفظ مضاف از تنوین و نون تثنیه و جمع است و در معنای کلمه هیچ گونه تأثیری ندارد.مانند :«إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَهِ فِتْنَهً – قمر ۲۷»

احکام مضاف و مضاف الیه:

۱) مضاف الیه دائماٌ مجرور است٬ چه مفرد باشد و چه جمله.

۲)جایز نیست که بین مضاف و مضاف الیه چیزی فاصله شود.

۳) در اضافه ی معنوی واجب است که مضاف نکره باشد.

فیلم آموزشی مجرورات (جلسه ۳۷)

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.