مکاسب – صناعت – جلسه پنجم

صناعت در فقه عبارت است از آنچیزی که مردم آن را یاد می دهند و درآمد کسب می کنند و یا اینکه علم یا فنی را  فرا می گیرند تا بوسیله ی آن کسب و کاری براه اندازند و از آن سود جویند.

فیلم آموزشی صناعت

در اینجا نیز صناعت به دو دسته تقسیم می شود:
  1. فنون حلال
  2. فنون حرام

صناعت حلال:

این صناعت ها عبارت است از خیاطی٬ نویسندگی٬ بنایی٬ فروشندگی مواد غذایی٬ زرگری٬ زین سازی٬ نجاری٬ سفید کردن پارچه و….  و تمام فنون و حرفه هایی که همه ی مردم به آن ها نیاز دارند و قوام و زندگی بشر به آن ها وابسته است و منفعت مردم در آن است و مردم به واسطه ی آن ها نیاز خود را بر طرف می سازند. بنابر این هرگونه آموزش دادن و آموزش گرفتن و بکارگیری این حرفه ها در زندگی حلال است.

البته در مواردی نیز پیش می آید که این صناعات هم در جای حق بکار می روند و هم در راه باطل ولی با این وجود کسب درآمد از طریق این حرفه ها حلال خواهد بود. مانند نویسندگی که ممکن است در راه حق باشد و یا در راه باطل.
بنابر این صناعت حلال٬ فنونی است که به مردم نفع می رساند و هر چند گاهی اوقات  و به ندرت در راه گناه و معصیت از ان استفاده می شود پس به خاطر مصلحت این فنون حلال می باشند.

صناعت های حرام:

در این باره می توان گفت که فنون و حرفه هایی حرام هستند که یا مقدمه ی فساد هستند و یا اینکه خودش فساد محض می باشد. مانند سازها٬ نی ها٬ آلات لهو و لعب٬ صلیب ها٬ بت ها٬ ساختن نوشیدنی های حرام. بنابراین یاد دادن و یاد گرفتن و هرگونه بکار گیری این لوازم حرام بوده است.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.