جواهر البلاغه – ندا و منادی – قسمت ۱۷

ندا  و منادی را در این جلسه توضیح خواهیم داد.

فیلم آموزشی ندا و منادی

از ادامه دروس گذشته به مبحث «ندا و منادی» رسیدیم و بحث جملات انشائی طلبی را به پایان می رسانیم.
تعریف ندا و منادی:
ندا به معنای طلب روی آوردن مخاطب از سوی متکلم. البته با حرفی که جانشین اُنادی شده که از خبر به انشاء نقل داده شده است. برای مثال هنگامی که شخصی را این چنین صدا می کنیم: «یا علی».
اقسام ندا:
  • قریب: حروف «أ و أی» را برای نداء قریب بکار می بریم. نکته ای که لازم است در اینجا ذکر کنیم این است که گاهی اوقات «قریب» به عنوان نازل منزله ی بعید بکار می رود. مانند:
    • به خاطر علو درجه ی مخاطب. مانند هنگامیکه می خواهیم استاد خود را صدا زنیم می گوییم: «یا استاد»
    • پایین بودن درجه و شأن مخاطب و پست شمردن شخص.
    • اشاره به حاضر نبودن فرد به خاطر غفلت و آشفتگی ذهن مخاطب.

حتما بخوانید: فیلم آموزشی «صرف ساده»

  • بعید: برای این نوع از ندا٬ می توانیم از ۶ حرف استفاده نماییم.
    • آ
    • آی
    • أیا
    • هیا
    • وا
    • یا

گاهی اوقات پیش می آید که «بعید» نازل منزله ی «قریب» می شود. که این امر دلیل شدت حضور منادا در ذهن متکلم می باشد.

حتما بخوانید: فیلم آموزشی کتاب «بدایه النحو»

گاهی اوقات الفاظ ندا و منادی از معنای اصلی خود خارج شده که این امر را می توان از سیاق و قرائن جمله فهمید. از مهمترین اینها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  1. اغراء (به معنای برانگیختن)
  2. استغاثه (به معنای دادخواستن) یا لله للمؤمنین
  3. ندبه (به معنای گریه و زاری)
  4. تعجب
  5. زجر (به معنای بازداشتن)
  6. تحسر و توجع مانند: وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُرَابًا ﴿النبأ – ۴۰﴾
  7. تذکر و یادآوری
  8. تحیر و تضجع
  9. اختصاص. مانند: قَالُوا أَتَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ ﴿هود – ۷۳﴾

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.