مکاسب – حکم معاوضه بر میته (۱) – جلسه هجدهم
منظور از میته در این مقال کل بدن و یا اجزاء روح دار حیوانی که خون جهنده دارد و تذکیه نشده باشد و یا اینکه تذکیه شده و شرعی نبوده است.
فیلم آموزشی حکم معاوضه بر میته (۱)
- اجماع منقول از جناب علامه در کتاب «تذکره» و جناب قاضل مقداد در کتاب «تنقیح» که این بزرگواران معاوضه ی میته را حرام اعلام کرده اند و این حرمت٬ تکلیفی است. اما در کتاب «خلاف» جوزی دیگری به این مسأله نگاه شده است. در این کتاب آمده است که عدم ملکلیت میته بیان شده است و نتیجه ی عدم ملکیت باطل بودن معامله سبب می شود که این حرمت یک حرمت «وضعی» است.
- اخبار عام مانند اخبار تحف العقول و دعائم الاسلام.
- روایات خاص. روایات خاص بیان می کند که میته انتفاع ندارد. و هر شیئ که انتفاع نداشته باشد معاوضه اش جایز نمی باشد. بنابراین معاوضه میته جایز نیست.
- روایت سکونی: ثمن المیته من السحت. در اینجا روایت دلیل بر حرمت وضعی دارد.
اما در روایت صیقل داریم که معاوضه ی میته حلال است. جناب شیخ انصاری چند اشکال به این روایت وارد کرده است که آنرا توضیح خواهیم داد.
برای توضیح این روایت ابتدا می گوییم که این روایت درباره ۳ چیز است:
- ساختن شمشیر که دسته ی آن از میته است
- خرید و فروش این شمشیر
- مس کردن دسته ی آن شمشیر
در اینجا امام در مورد ۱ و ۲ سکوت کرده اند اما در جواب مورد سومی می فرمایند که لباستان را تعویض نمایید.
۳ احتمال درمورد این روایت مطرح است:
- سوال هم درباره ی بیع شمیشیراست و هم درباره ی غلاف.
- سوال درباره ی بیع غلاف است و نه شمشیر.
- سوال درباره ی خود شمشیر است و نه غلاف شمشیر.
جناب شیخ با در نظر گرفتن احتمال ۳ این چنین می گوید که ما نهایت چیزی که می توانیم برداشت کنیم این است که اصل انتفاع جایز است و این انتفاع بردن دلیل بر جواز بیع نمی شود. و شاهد مثالی از قول علامه حلی و محقق حلی برای استفاده ی میته برای پوست مشک است ولی این استفاده خرید و فروش نمی شود.
جواب دیگز شیخ به این ابهام این است که ممکن است که سکوت امام در موازد بالا نشان از تقیه ی امام داشته باشد و نه نشان از رضایت ایشان.
و در جواب آخر نیز می گوید که سوال کننده بحث اضطرار را از امام پرسیده است و ما در گذشته گفتیم که مباحث ما در حال اختیار است و نه اضطرار.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.