بدایه النحو – نکات جمله شرط – جلسه ۵۷
در این مقال چند نکته ای راجع به ادات جمله شرط و موارد دخول ادات بر سر جمله ی شرط را توضیح خواهیم داد.
أمَا:
برای تحقق جواب در جلمه شرط به کار می رود.مانند:«فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ – وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ – ضحی ۹و۱۰»
در اینجا لازم به ذکر است که نحویون بیان کرده اند که «لولا» و «لوما» نیز دارای معنای شرط می باشند.
موارد دخول ادات ربط در جلمه ی جواب شرط:
- زمانی که جمله ی جواب٬جمله ی اسمیه باشد.
- زمانی که فعلیه طلبیه باشد.
- زمانی که جمله ی قعلیه ای باشد که فعل آن جامد است.مانند: «وَمَنْ لَا یُجِبْ دَاعِیَ اللَّهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی – احقاف ۳۲»
- زمانی که جمله ی فعلیه مقرون به «ما» نافیه باشد.
- زمانی که جمله ی فعلیه مقرون به «لن» باشد.
- زمانی که جمله ی فعلیه مقرون به «قد» باشد.
نکات جمله شرط :
۱) داخل شدن «فاء» ربط در غیر از مواردی که باید به صورت وجوبی بیاید٬ جایز است. مانند: «وَمَنْ عَادَ فَیَنْتَقِمُ اللَّه – مائده ۹۵»
۲) ادات شرط دو فعل مضارع را جزم می دهند در صورتیکه جمله شرط و جواب٬ فعل مضارع باشند. مانند:«لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا – حشر ۲۱»
سلام.خسته نباشید.احتراما باستحضار میرسانم این آموزش بسیار ضعیف وپراشتباه بود.امیدوارم خداوند اجرزحمات شما را بدهند.انشاءالله
عالی بد
عالی بود استفاده کردم