منطق ۲ – آداب مناظره – جلسه ۶۱
این قسمت راجع به آداب مناظره و جدل صحبت می کنیم
فیلم آموزشی آداب مناظره
ادب به جلوه های ظاهری رفتار می گویند و هنگام جمع بسته شدن «آداب» می شود. «ادب» ریشه در ملکات نفسانی انسان دارد. مثلا در انسانی که متواضع می باشد٬ این تواضع هنگام برخورد با افراد به صورت تقدم در سلام کردن و تکریم طرف مقابل و احترام به او بروز می دهد.
با این مقدمه می توان گفت که کسی که به عرصه جدل و مناظره وارد می شود علاوه بر اموری که در گذشته ذکر کردیم می بایست نکات ادبی مناظره و جدل را رعایت نماید تا توفیق او بر طرف مقابل دو چندان گردد.
در اینجا به چند نکته راجع به آداب مناظره اشاره می نماییم.
الف) آموزش ها وآدابی برای سائل:
- مواضع مشهور را نزد خود حاضر سازد.
- نقشه راه را برای تسلیم مجیب طراحی کند.
- مطلوب خود را که مستلزم نقض وضع مجیب است٬علنا بیان کند.
طرح عملیات بحث بالا را می توان به صورت زیر نشان داد:
- حرف آخر را همان اول نزند.
- حرکت غیر مستقیم به سمت هدف.
- عدم ارائه قیاس های منطم و پی در پی.
- وانمود کردن به دنبال حق بودن.
- بیان مقدمات در قالب مشهورات مانند ضرب المثل.
- به کار بردن مشهورات بی ربط.
- اعتماد به نفس در پایان بحث.
ب) آموزش ها و آدابی برای مجیب:
- عرصه جدل و مناظره را عوض کند. یعنی جای سائل و مجیب را عوض کند.
- سائل را متوقف کند.
- از اعتراف به قضایایی که وضع مجیب زا زیر سؤال می برد خودداری کند.
- عدم بیان صریح انکار.
- تفاوت مصداق قائل شدن.
شایان توجه است که در تمام مراحل یاد شده در مناظره و جدل شناخت و رعایت هنجارهای جمع حاضر و … امری بسیار مهم و حیاتی می باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.