تفسیر سوره بقره آیه ۱۵۹ و ۱۶۰ + صوت

انسان ها در برحه های مختلف زمانی ممکن است اشتباهاتی را مرتکب شوند. گاهی این اشتباهات از افراد عالم و مسلط به دین سر می زند که حتی حاضر به اظهار ندامت و پشیمانی نیستند. در حالی که اگر اظهار پشیمانی هم کنند فایده ای ندارد و باید جبران مافات هم بکنند تا مورد غفران الهی قرار بگیرند.

درباره دشمنی یهودیان با پیامبر و عدم توبه آنها از اشتباهات خویش حجه الاسلام و المسلمین سید محمد طباطبایی در ذیل تفسیر آیات ۱۵۹ و ۱۶۰ سوره بقره نکاتی را بیان کردند که ملاحظه می فرمایید.

خداوند در آیه ۱۵۹ و ۱۶۰سوره بقره می فرماید:

( إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتَابِ  أُولَئِکَ یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ )

یقیناً کسانی که آنچه را ما از دلایل آشکار و [وسیله] هدایت نازل کردیم، پس از آنکه همه آن را در کتاب [تورات و انجیل] برای مردم روشن ساختیم، پنهان می کنند [تا مردم به قرآن و پیامبر ایمان نیاورند] خدا لعنتشان می کند، و لعنت کنندگان هم لعنتشان می کنند.

۱۶۰- ( إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَیَّنُوا فَأُولَئِکَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ  وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ )

مگر کسانی که توبه کردند، و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند، و [آنچه را پنهان کرده بودند] برای مردم روشن ساختند، پس توبه آنان را می پذیرم؛ زیرا من بسیار توبه پذیر و مهربانم.

خصوصیات یهودیان

این آیات هم در مورد یهودیان است. بحث درباره قوم یهود بحث گسترده ای است. این ها معارف عجیبی داشتند. اهل کتاب یهودیان هم یعنی کسانی که اهل علم و سواد و معرفت بودند و در مدینه جایگاه ویژه ای داشتند، عرب و مشرکان مدینه را انسان های خیلی پست و بی سواد و بی معرفتی می شمردند.

این ها آمده بودند که پیامبر آخر الزمان را که در کتاب هایشان وعده داده شده بود را ببینند و پیدا کنند ولی ضد و مخالف پیامبر صلوات الله علیه شده بودند.

انکار پیامبر توسط یهودیان

در آیه ۱۵۹ می فرماید ما تمام اوصاف پیامبر آخر الزمان را برای شما گفته بودیم و از واضحات بود ولی وقتی به پیامبر رسیدند کتمان کردند. قرآن می فرماید ( یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ) اینقدر دقیق اوصاف این پیامبر و حتی سرزمین ظهورش را بیان کردیم که به خوبی او را می شناختید همان طوری که فرزندانتان را می شناختید ولی باز هم کتمان کردید و او را منکر شدید.

لعنت خدا بر کتمان کنندگان حق

در این آیه تعبیر سنگینی به کار می برد و می فرماید کسانی که حقیقت را کتمان می کنند، خداوند آنها را لعنت می کند و این لعنت هم تا ابد ادامه دارد و هر کسی که لعنتی می کند به این ها بر می گردد و در این لعنت شریک هستند. چون این ها حقیقت را پنهان کردند و جلوی هدایت را گرفتند ( خدا بر ما منت نهاده بود که اینگونه معارف را در اختیار ما قرار داده بود و عالی ترین معرفت حضرت حق همین هدایت و سعادت ابدی بشر بود که این ها آن را کتمان کردند )

و این قاعده مخصوص یهود نیست و قاعده ای کلی است و کسانی که در مقابل دین می ایستند و سد عن سبیل الله می کنند شامل این لعنت می شوند.

برای مشاهده دوره کامل «تفسیر قرآن کریم با رویکرد نوین» کلیک نمایید

شیوه توبه مقبول

در آیه ۱۶۰ می فرماید حالا کسانی که اشتباه کردند باید توبه کنند و پشیمان شوند و بعد از توبه خرابی ها را جبران کنند و این شرط لازم برای توبه است ( در قرآن هر جا توبه به کار رفته است همراه با قید به کار رفته است. چون توبه به تنهایی کفایت نمی کند و باید بعد از آن جبران هم صورت بگیرد )

مثلا کسی مال مردم را خورده است و بیاید فقط عذر خواهی کند و بگوید مرا ببخشید که مال شما را خوردم. این کفایت نمی کند و حداقل باید مال را به صاحبش برگرداند.

بعد از قید اَصلَح و جبران کردن قید دیگری هم آمده است که می فرماید باید بیان کند که اشتباه کرده اند و تبیین کنند و بگویند ما اشتباه کردیم و دروغ گفتیم و شما را فریب دادیم و لطماتی که به این نظام زدیم و در مقابل خون شهدا ایستادیم کار اشتباهی بوده است.

این همه خرابکاری کردید و همه را پای نظام اسلامی نوشتید و مردم را بدبین کردید، همه این ها را باید تبیین کنید. آیا با یک توبه خالی همه چیز تمام می شود؟ قطعا به این سادگی تمام نمی شود. شما ولایت علی علیه السلام را خراب کردید و طریق خدا را منحرف کردید و مردم را به طرفداری از ناحق وادار کردید و معرفت حقیقی را از مردم دریغ کردید.

همه کسانی که گمراه کردید را باید آگاه کنید. در ادامه می فرماید من رحیم هستم برای کسانی که عیار و استاندار توابین را داشته باشد.