عده ای از افراد با تمسک به آیه ۲۵۶ سوره بقره توجیهی برای بی دینی یا کم میلی خود به دین پیدا کرده اند و این آیه را به عنوان پشتیبان و پوشش این اعمال خود قرار داده اند در حالی که فهم این افراد کاملا اشتباه است.

انسان ها در برحه های مختلف زمانی ممکن است اشتباهاتی را مرتکب شوند. گاهی این اشتباهات از افراد عالم و مسلط به دین سر می زند که حتی حاضر به اظهار ندامت و پشیمانی نیستند. در حالی که اگر اظهار پشیمانی هم کنند فایده ای ندارد و باید جبران مافات هم بکنند تا مورد غفران الهی قرار بگیرند

در تفسیر تفسیر سوره بقره آیه ۱۴۳ خداوند از امت وسط صحبت کرده است که علامه رحمه الله نظر خود را درباره این امت بیان می کند و تعابیر در تفسیر امت وسط مختلف است که اهل سنت و شیعه هر کدام برای خود تعابیر دارند.

گاهی خداوند بنابر مصلحتی حکمی را ابلاغ می کند و بعد از مدتی همان حکم را بنابر مصلحتی دیگر از میان بر می دارد که به آن نسخ گفته می شود.

در تفسیر آیه ۴۴ سوره بقره علمای یهود را از اینکه حرفو عمل آنها یکی نیست بیم می دهد. انها با اینکه پیامبر خود را مثل فرزندانشان می شناختند ولی او را تکذیب می کردند.