جایگاه امام حسین علیه السلام + صوت

جایگاه امام حسین علیه السلام در بین تمام ائمه علیهم السلام به صورت ویژه ای است اگرچه همه آنها از نور واحدی هستند اما امام به خاطر شرایط خاص ایشان در کربلا و اتفاقاتی که برای این ایشان و اهل بیتش افتاد از توجه ویژه ای برخوردار است. امام حسین علیه السلام چرا از جایگاه ویژه ای برخوردارند؟

در این مقاله به بررسی این سوال پرداخته ایم که حجه الاسلام سید محمد طباطبایی به آن پاسخ می دهد.

ماهیت عاشورا

حادثه قیام در روز عاشورا برای حفظ گوهر انسانی و شرافت و کرامت وجودی انسان بود که اگر در حقیقت انسان از بین برود چیزی به نام انسانیت وجود ندارد و در این صورت فلسفه وجودی انسان از بین خواهد رفت

حضرت در عالم خلقت کار بی نظیری را انجام داده است که در واقع ( وتر موتور ) کرده است و جریان عمومی آفرینش در کل عالم و در خصوص انسان را مدیون خودش کرده است که این کار بزرگ مخصوص اوست.

اگر انسان حقیقت وجودی و سرمایه اصلی رشدش را از دست بدهد به تعبیر قرآن ( اولئک کالانعام بل هم اضل ) می شود.

توجه افراد به امام حسین عیه السلام

وقتی در روز عاشورا حضرت با افراد به صورت خصوصی صحبت می کرد اگر کسی نمی آمد حضرت به سراغ او می رفت مثل عبیدالله بن حر.

این نشان از جایگاه رفیع حضرت دارد. افرادی را می بینیم که وضع مناسبی ندارند ولی وقتی به امام حسین می رسند رفتارهای عجیبی دارند، رفتاری پر از عشق و علاقه به حضرت که این رفتار نشان دهنده ذات پاک افراد است و در بعضی مواقع برعکس است و افرادی را با سر و وضع مناسب می بینیم که وقتی با امام حسین روبرو می شود همیشه دچار تزلزل و اشکال تراشی و شبهه است.

علامه بحرالعلوم تشرّفی خدمت امام عصر عج الله داشتند. مرحوم سید محمد مهدی بروجردی طباطبایی متولد ۱۱۵۵ قمری است که شخصیتی فقیه و اصولی و محدث و متولد کربلا از نسل مرحوم مجلسی اول است. اساتید ایشان همه از بزرگان هستند که عبارتند از مرحوم بحرانی صاحب حدائق – مرحوم وحید بهبهانی – میرزا مهدی خراسانی ( که نام بحر العلوم را ایشان به مرحوم سید محمد مهدی بروجردی طباطبایی داد ).

ایشان دو سال در مکه و مدینه ساکن است و آنقدر به مسائل فقه و اصول مسلط است که دایره تسلط ایشان از دایره فقه شیعه خارج است و به چهار مذهب اصلی اهل سنت کاملا مسلط است و لذا در آنجا به چهار مذهب مذاهب اربعه تدریس داشته اند.

شاگردان ایشان افراد بسیار بزرگی هستند مثل کاشف الغطا که از فقهای درجه یک ما در آن عصر است. ایشان در اواخر قرن ۱۲ و اوایل قرن ۱۳ ریاست عامه شیعه را در کل مناطق شیعه نشین به عهده دارد.

تشرفات ایشان خدمت ولی عصر عج الله تقریبا متواتر است یعنی کسی اشکال نکرده است که این تشرفات واقع نشده است.

از برادر علامه طباطبایی نقل شده است که ایشان فرماید ما شاگردی داشتیم که ایشان اهل مسئله احضار ارواح بود و نقل شده که روح پدرشون رو احضار کرده بودند که روح بسیاری از علما را حاضر می کردیم و از آنها سوالات علمی را می پرسیدیم ولی دو نفر را نتوانستیم احضار کنیم. نفر اول سید بن طاووس و نفر دوم مرحوم بحرالعلوم که فرموده بودند ما وقف امیرالمومنین هستیم و در خدمت حضرت هستیم. این افراد خصیصین حضرت علی علیه السلام در آن عالم هستند.

مرحوم شیخ جعفر کاشف الغطا می فرمودند اگر تمام کتاب های فقهی را به دریا بریزند و هیچ اثری از فقه نباشد من همه فقه را از اول می نویسم. چنین شخصیتی با تحت الحنک ( انتهای عمامه ) خودش غبار نعلین علامه بحر العلوم را می گرفت.

تشرف علامه بحرالعلوم خدمت امام عصر عج الله

مرحوم بحرالعلوم در مسیری تنها به مسافرت می رفت که به سه تا مسئله فکر می کردم. اول اینکه یک مسئله فقهی داشتم که مستند و دلیلش را نمی دانستم و سوال دوم اینکه فکر می کردم در اینکه این همه ثواب هایی که برای زائر و گریه بر امام حسین است چگونه قابل تحلیل است. و مسئله سوم این بود که آیا امکان تشرف خدمت امام عصر عج الله هست یا نه.

ثواب گریه و زیارت امام حسین علیه السلام

نمونه های از ارزش اشک ریختن برای حسین بن علی علیه السلام را بیان می کنیم:

امام صادق علیه السلام فرمود اگر چشم کسی برای مصائب حضرت به اندازه بال مگسی تر شود خدا به غیر بهشت برای او راضی نمی شود یا بدنش بر آتش حرام می شود.

اگر کسی آب بخورد و امام حسین علیه السلام را یاد کند و بر دشمنان او لعنت بفرستد صد هزار گناه از او پاک می شود و صد هزار حسنه برای او نوشته می شود و صد هزار درجه او را بالا می برد و مثل این است که صد هزار بنده را آزاد کرده است.

در ثواب زیارت حضرت معاویه بن وهب می گوید امام صادق علیه السلام به من فرمود دوست نداری که گناه هفتاد ساله شما رو خدا ببخشد و آیا دوست نداری بدون گناه دنیا را ترک کنی یا دوست نداری در آن دنیا با پیامبر مصافحه کنی؟ چرا به زیارت امام حسین نمی روی.

امام صادق علیه السلام فرمود اگر کسی هر درهم برای حج خرج کند مثل این است که هزار درهم برای امور دیگر خرج کرده است. حالا برای هر درهم برای حج که هزار برابر می کند ولی برای امام حسین علیه السلام هزار هزار هزار …..( روای می گوید تا ده بار هزار را تکرار کرد ) درهم حساب می کند.

و همچنین فرمود کسی که زائر حضرت باشد در بهشت با پیامبر محشور است و با آنها هم غذا خواهد بود زمانی که بقیه مردم دارند حساب و کتاب پس می دهند.

کسی که امام حسین را زیارت کند انگار خدا را در عرش زیارت کرده است.

در ثواب پیاده روی که فرمودند برای هر قدمی که بر می دارید هزار گناه از او پاک می شود و هزار حسنه به او داده می شود و هزار درجه به او داده می شود.

امکان تشرف خدمت ولی عصر عج

علامه بحر العلوم می فرماید همین طوری که به مسافرتم ادامه می دادم و به این سه مسئله فکر می کردم دیدم در مسیر کسی به من نزدیک می شود. دیدم شبیه عرب بادیه نشین است که آمد و با هم صحبت کردیم و مرا به اسم صدا زد در حالی که من غافل بودم که اسم مرا از کجا می داند.

در این فکر بودم کاش مرا تنها بگذارد تا به مسائل علمی خودم فکر کنم. به من گفت بیا با هم، هم مسیر باشیم و راه را کوتاه کنیم. بگو به چه فکر می کنی که من هم گفتم حالا مسئله ام را می گویم شاید بتواند به من کمک کند. شروع کردم مسائلم را به او گفتم. ایشان گفت که جواب مسئله فقهی که مشخص است و در کتاب تهذیب شیخ طوسی در فلان صفحه و فلان روایت است.

دیدم انسان عالمی است گفتم مسئله دوم را هم بگویم که مسئله گریه بر امام حسین علیه السلام بود که ایشان فرمودند که سید من یک مثالی برای شما می زنم که تمام مطلب را برای شما توضیح می دهد.

آقا فرمود در زمان های قدیم پادشاهی بود که هوس شکار کرد و به شکارگاه رفت و در حین شکار گم شد و گرسنه و تشنه رو به موت رفت.

در این بین یک سیاه چادری دید و به سراغش رفت دید که یک پسر بچه ای و یک پیرزنی است. آنها او را تحویل گرفتند و اشان داخل چادر رت. ه چه نگاه کرد چیزی ندید غیر از یک بز که با آن ارتزاق می کردند.

شیر بز را دوشیدند و به او دادند و بز را به بیرون چادر بردند و ذبح کردند و کبابی درست کردند و به او دادند. علامه دید این ها دیگر چیزی ندارند.

خلاصه این که خدمتکاران پادشاه آمدند و او را بردند و پادشاه از اطرافیان سوال کرد که من برای جبران کار این دو نفر چه کنم؟ یکی گفت شما به او صد گوسفند بده و یکی گفت که صد گوسفند همراه صد اشرفی به آنها بده. یکی گفت باید زمان زیادی به آنها بدهی.

اما پادشاه گفت انصاف این است که حالا که آنها تمام دارای خود را برای من آوردند حالا من هم باید تمام دارایی خودم را به آنها بدهم.

بعد این آقای عرب فرمودند که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا تمام داراییش را برای خدا داد. حال خدا هم هرچه دارد باید به امام حسین بدهد. ولی خدا نمی تواند خداییش را به حضرت بدهد ولی غیر از خدایی خدا هر چه در عالم از فیض و نور و رحمت دارد برای امام حسین می دهد.

علامه می گوید وقتی این سخنان را شنیدم تازیانه ای که با آن مرکب را می راندم از دستم افتاد و از مرکب آمدم پایین که تازیانه را بردارم که آن عرب دست مرا گرفت و گفت سید سوال سوم شما این بود که چگونه می شود به محضر ولی عصر مشرف شد در حالی که دست شما در دست اوست!

علامه می گوید دیگر از خود بیخود شدم و افتادم و وقتی به هوش آمدم دیدم تشریف بردند.

برای گوش کردن به دوره کامل صوتی شبهات عاشورایی می توانید اینجا کلیک کنید